Het oude Zonneveld (1935)

In 1909 stichtte mejuffrouw Lize van den Broecke in de duinen bij Oostkapelle een inrichting voor “bleekneusjes”, zeeluchtbehoevende kinderen tussen 3 en 12 jaar. Vaak hadden de kinderen een beginnende tuberculose. Lize van den Broecke was schatrijk en schonk de inrichting, later genaamd “Zeehospitium Zonneveld”, de grond voor de bouw en een aanzienlijk vermogen.

In de jaren 60 van de vorige eeuw was tuberculose gelukkig zeldzaam geworden. Het “Zeehospitium Zonneveld” legde zich vanaf die tijd toe op slachtoffertjes van polio of patiëntjes met een lichamelijke handicap door aan andere oorzaak. Het werd een jeugd-revalidatie-instelling, waar de kinderen woonden en waaraan ook een school verbonden was.
In het begin van de jaren 90 werd de gezondheidszorg in Zeeland gereorganiseerd en werden de activiteiten van het “Zeehospitium Zonneveld” overgenomen door andere instellingen. Het oorspronkelijke kapitaal, vermeerderd met veel schenkingen en erfenissen, viel vrij en bleef beschikbaar voor lichamelijk gehandicapte kinderen in Zeeland.